Profilaktyka i prewencja kryminalna [0101-PED-II-3431S] Semestr zimowy 2024/2025
Konwersatorium, grupa nr 1

Podstawowa:

1.Podgórecki A., Zagadnienia patologii społecznej, Warszawa 1976.

2.Lewicki A., Psychologia kliniczna, PWN, Warszawa 1969.

3.Gutkowska A., Konformizm i nonkonformizm w społeczeństwie rzeczywiście wielokulturowym. Zagadnienia teoretyczne i empiryczne, „Archiwum Kryminologii”, Tom XXXVIII/2016, s. 347-424.

4.Poklek R., Badania osobopoznawcze w penitencjarystyce, „Resocjalizacja Polska” Rozprawy, 14/2017, s. 41-57.

5.Wysocka E., Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Model teoretyczny i metodologiczny, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2015.

6.Bałandynowicz A., Zapobieganie przestępczości, Warszawa 1998.

7.Waszkiewicz P., Traktat o dobrej prewencji kryminalnej, Warszawa-Newark 2015.

8.Gaberle A., Nierozłączna triada: przestępczość - przestępca, społeczeństwo, Gdańsk 2003.

9.Hołyst B., Socjologia kryminalistyczna, t. 2, Warszawa 2007.

10.Czapska J. (red.), Koordynacja działań lokalnych na rzecz bezpieczeństwa, Kraków 2014.

Uzupełniająca:

1.Prewencja Policji. Perspektywy i wyzwania, Warszawa 2015.

2.Sprengel B., Policja Państwowa a prewencja kryminalna, [w:] Adrian Tyszkiewicz (red.), Policja Państwowa w 3.Drugiej Rzeczypospolitej. Wybrane aspekty organizacji i funkcjonowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2015.

4.Szymański A., Policja w systemie profilaktyki i resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka, Warszawa 2013.

5.Waszkiewicz P., Traktat o dobrej prewencji kryminalnej, Warszawa-Newark 2015.

6.Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, Gdańsk 1999.

7.Głowacki R., Europejska sieć prewencji kryminalnej, Warszawa 2008

8.Malec J., Przestępczość – to ciekawe zjawisko, Warszawa 2006

UWAGA

W ramach literatury przedmiotowej podstawowej, jak i uzupełniającej wykładowca osobiście wyposaża studentów w teksty, których brak w bazie uczelnianej Biblioteki ANSB; niektóre ze wskazanych pozycji bibliograficznych znajdują się także w bazie internetowej.

1.Wytłumaczenie podstawowych pojęć: kryminologia, kryminalistyka, penologia, wiktymologia, penitencjarystyka, profilaktyka kryminalna, prewencja kryminalna oraz ich odniesienie do polityki kryminalnej jako nauki i praktyki oraz zakresu szczegółowych polityk kryminalnych: karnej, tworzenia prawa karnego, ścigania przestępstw, penitencjarystyki, kryminalizacji.

2.Dyscypliny współpracujące i pomocnicze dla profilaktyki i prewencji kryminalnej: psychologia, socjologia, pedagogika (zwłaszcza resocjalizacyjna), psychiatria (zagadnienie poczytalności oskarżonego), medycyna sądowa (ustalenie przyczyny zgonu, rodzaju uszkodzeń ciała), filozofia (zagadnienie związku przyczynowego), logika i semantyka (w zakresie wykładni przepisów prawa).

3.Profilaktyka przestępczości i strategie walki z przestępczością (przestępczość, rozmiar przestępczości, podział przestępczości, źródła przestępczości ujawnionej, profilaktyka kryminalistyczna.

4.Znaczenie profilaktyczne polityki karnej i polityki penitencjarnej.

5.Metody zapobiegania przestępczości: • prewencja indywidualna • prewencja generalna: odstraszenie, wpływ wychowawczy • działania legislacyjne • zmiana środowiska naturalnego • oddziaływania penitencjarne • współpraca społeczności lokalnych z policją, strażą miejską, • kontrola społeczna.

6.Znaczenie metod kontroli społecznej w profilaktyce i prewencji kryminalnej – Mechanizmy kontroli społecznej, sformalizowana i niesformalizowana kontrola społeczna.

7.Strategie walki z przestępczością: destruktywna, konstruktywna; wady i zalety strategii walki z przestępczością.

8.Służby i podmioty instytucjonalne współpracujące w ramach profilaktyki i prewencji kryminalnej.

9.Znaczenie teorii dewiacji Adama Podgóreckiego w profilaktycznym asymilowaniu zachowań odmiennych.

10.Konformizm, nonkonformizm, z perspektywy profilaktyki i prewencji kryminalnej.

11.Teoria stresu, frustracji i deprywacji z perspektywy profilaktyki i prewencji kryminalnej.

12.Znaczenie trafnej diagnozy w profilaktyce i prewencji kryminalnej.

Zajęcia konwersatoryjne, konwersacyjna/uczestnicząca/dialogowa metoda zspotkań konwersatoryjnych, dyskusja dydaktyczna, praca z książką i materiałami dokumentarnymi.

Pomoce: podręczniki akademickie, monografie naukowe, artykuły naukowe, dokumenty prawne.

Zaliczenie konwersatoriów obejmuje:

-obecność na zajęciach konwersatoryjnych z aktywnym udziałem w formie dyskusji problemowej,

-odpowiedź ustna z treści zajęć konwersatoryjnych na ocenę,

-przygotowanie Spisu (rejestru teleadresowego) służb i podmiotów instytucjonalnych podejmujących zadania w zakresie i prewencji kryminalnej w porządku alfabetycznym nazw własnych i wyszczególnieniem zadań statutowych,

Ocena z przedmiotu uzyskiwana jest jako średnia ważona trzech składników: aktywności na zajęciach konwersatoryjnych 0,25, pracy pisemnej (Spis służb i podmiotów) 0,25, odpowiedzi ustnej z zakresu przedmiotowego zajęć konwersatoryjnych 0,50.

Ocena ustalana jest na podstawie następującej skali:

Poniżej 55.00 % - ocena 2

55.00 % i więcej - ocena 3

60.00 % i więcej - ocena 3,5

70.00 % i więcej - ocena 4

80.00 % i więcej - ocena 4,5

90.00 % i więcej - ocena 5