Metody i narzędzia wspomagania decycji

Przybliżenie zagadnień dotyczących wspomagania procesu podejmowania decyzji z elementami formalizacji problemów decyzyjnych oraz wykorzystaniem narzędzi informatycznych. W zależności od sytuacji decyzyjnej (podejmowanie decyzji przy wielu kryteriach, podejmowanie decyzji w warunkach niepewności) modelowanie procesów decyzyjnych prezentowane jest w kontekście metod i technik wykorzystywanych podczas: formalizacji, analizy, modelowania i optymalizacji.

Ze względu na możliwe zmiany treści kształcenia, zmiany przepisów (stosownie do sytuacji), szczegółowe treści kształcenia znajdują się w polu „Opis” - sekcja „Informacje o zajęciach w cyklu”.

Literatura podstawowa:

1. Klein G., Sztuka podejmowania decyzji, One Press, Warszawa, 2011.

2. Robbins S. P., Skuteczne podejmowanie decyzji, PWE, Warszawa, 2005.

3. Kwiatkowska A. M., Systemy wspomagania decyzji. Jak korzystać z wiedzy i informacji w praktyce, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa, 2007.

4. Heilpern S., Podejmowanie decyzji w warunkach ryzyka i niepewności, Wrocław, Wydaw. Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, 2001.

5. Rebizant W., Metody Podejmowania Decyzji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2012 (http://www.kierunkizamawiane.pwr.wroc.pl ).

6. Szapiro T. (red), Decyzje menedżerskie z Exelem, Warszawa, PWE, 2000.

7. Wayne L.Winston, MS Excel 2019 Analiza i modelowanie danych biznesowych, APN Promise, Warszawa, 2019.

Literatura uzupełniająca:

1. Kisielnicki J., Sroka H., Systemy informacyjne biznesu. Informatyka dla zarządzania, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa, 2005.

2. Gutenbaum J., Modelowanie matematyczne systemów, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa, 2003.

3. Cempel Cz., Teoria i inżynieria systemów. Zasady i zastosowania myślenia systemowego. Instytut Technologii i Eksploatacji Maszyn, Radom, 2008.

4. Benjamin J. R., Cornell C. A., Rachunek prawdopodobieństwa statystyka matematyczna i teoria decyzji dla inżynierów, Wydawnictwa naukowo-techniczne, Warszawa, 1977.

5. Koźmiński A., Zarządzanie w warunkach niepewności, Warszawa, 2004.

6. Kopańska-Bródka D., Wprowadzenie do badań operacyjnych, wyd. 2, Katowice, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, 1998.

WIEDZA („Student zna i rozumie …”)

1) nowoczesne technologie teleinformatyczne i ich przydatność w rozwiązywaniu problemów decyzyjnych (K_W07).

UMIEJĘTNOŚCI („Student potrafi …”)

1) aktywnie uczestniczyć w realizacji zespołowego projektu inżynierskiego oraz podejmować decyzje zarządcze (K_U02);

2) według obowiązujących standardów, w języku polskim i obcym opracować dokumentację projektową prostego problemu inżynierskiego (K_U03);

3) umiejętnie posługiwać się nowoczesnymi środkami komunikacji oraz środowiskami projektowo-wytwórczymi w realizacji przedsięwzięć informatycznych (K_U07, K_U11);

4) umiejętnie i posługiwać się technikami wspomagania procesu decyzyjnego w zakresie ewaluacji ekonomicznej oraz oceny przydatności metod i narzędzi w projekcie informatycznym (K_U14, K_U23).

KOMPETENCJE SPOŁECZNE („Student jest gotów do …”)

1) kreatywnej współpracy w zespole projektowym (K_K02).

Metoda –sprawdziany wiedzy i umiejętności.

• WIEDZA: ocena wynika z dwóch sprawdzianów wiedzy teoretycznej.

• UMIEJĘTNOŚCI: ocena wynika z dwóch sprawdzianów wiedzy praktycznej.

• KOMPETENCJE SPOŁECZNE: ocena aktywności studenta podczas zajęć.

Ocena ogólna ustalana jest na podstawie średniej z ocen poszczególnych form zajęciowych (wszystkie muszą być zaliczone na ocenę pozytywną).

Kryteria oceny - ocena końcowa wyznaczana jest na podstawie łącznej liczby punktów uzyskanych przez studenta ze sprawdzianów. Skala ocen:

• poniżej 55% - niedostateczny (2);

• [55 – 60)% - dostateczny (3);

• [60 – 70)% - dostateczny plus (3,5);

• [70 – 80)% - dobry (4);

• [80 – 90)% - dobry plus (4,5);

• powyżej 90% - bardzo dobry (5).